بر خلاف برنج سفید صیقلی، برنج قهوه ای قندها را به آرامی آزاد می کند و در نتیجه به تثبیت قند خون به شیوه ای پایدار کمک می کند. این ویژگی آن را برای افرادی که از دیابت قندی رنج می برند گزینه بهتری می کند.
علاوه بر این، مطالعات در آسیا رابطه بین مصرف برنج طارم هاشمی فوق اعلا سفید و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را نشان داده است. فیبرهای غذایی با ایجاد محفظه ای برای غذا، مانع از عمل آنزیم های هیدرولیتیک در روده کوچک بر روی غذا و افزایش ویسکوزیته غذا در روده، جذب کربوهیدرات ها را کاهش می دهند.
این نقش حیاتی در کاهش GI غذا دارد و در نتیجه از خطر ابتلا به دیابت نوع 2 جلوگیری می کند. پروآنتوسیانیدین های موجود در برنج قرمز از دیابت نوع 2 محافظت می کند. به طور مشابه، آنتوسیانین های موجود در برنج سیاه اثر کاهش قند خون دارند.
برنج قهوه ای سرشار از منگنز و سلنیوم است که نقش حیاتی در برابر رادیکال های آزاد دارد که به عنوان عامل اصلی سرطان زا عمل می کند. به دلیل وجود این عناصر و فیبر غذایی بالا، برنج قهوه ای با کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است.
مطالعات همچنین استفاده از غلات کامل مانند برنج قهوه ای را با سطوح پایین سرطان روده بزرگ مرتبط دانسته اند. این ممکن است به محتوای بالای فیبر آن مربوط باشد، زیرا فیبر به مواد سرطان زا متصل می شود و سموم به دفع آنها از بدن کمک می کند و همچنین آنها را از اتصال به سلول های روده بزرگ دور می کند.
پروآنتوسیانین ها، موجود در برنج قرمز، پاسخ التهابی را تعدیل می کنند و در برابر برخی سرطان ها محافظت می کنند. به طور مشابه، آنتوسیانین‌هایی که به وفور در برنج سیاه یافت می‌شوند دارای خواص ضد سرطان‌زایی بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک و in vivo حیوانی و انسانی هستند.
برنج قهوه ای ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سندرم متابولیک کمک کند، در حالی که سندرم متابولیک خود یک پیش بینی کننده قوی برای بیماری های قلبی عروقی است. برنج قرمز حاوی منیزیم است که از خطر حمله قلبی جلوگیری می کند.
عوامل خطر مختلف ناشی از رژیم غذایی پرچرب برای بیماری های قلبی عروقی توسط عصاره های غنی از آنتوسیانین از برنج سیاه در مدل های موش بهبود یافت.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.